10. مباحثه: مباحثه یعنی اینکه حافظ در جمعی که حد اقل از دو نفر تشکیل شده باشد، حفظ خود را ارائه دهد. بهترین تعداد افراد برای مباحثه، سه نفر است. اگر دو نفر باشند در بسیاری از مواقع با عدم حضور یکی از آن دو، بحث تعطیل می‌شود. اگر هم بیشتر از سه نفر باشند، هم پیشرفت کار کم می‌شود و هم مدیریت جمع دشوار می‌گردد و پس از مدتی که افراد جمع با یکدیگر صمیمیت بیشتری پیدا کردند، جلسه مباحثه به گعده‌ای دوستانه تبدیل می‌شود و از هدف اصلی خود باز می‌ماند. مباحثه در مرحله بعد از حفظ است. حفظی که بدون مباحثه باشد، بسیار کم پیش می‌آید که تثبیت شود و قابل بازیابی باشد، مگر به کوشش بسیار زیاد حافظ. در حقیقت مباحثه راه میانبری برای تثبیت محفوظات است و کمک شایانی می‌کند.
مباحثه خواص ارزشمندی دارد؛ از جمله اینکه وقتی شخص به تنهایی به حفظ آیات می‌پردازد، ممکن است کلمه یا اعراب کلمه یا ترتیب آیه‌ای را اشتباه بخواند. در مباحثه این اشکال به‌وسیله همبحث معلوم می‌شود و حافظ به رفع آن اقدام می‌کند. در مباحثه اشکالات روخوانی، تجویدی و ... معلوم و رفع می‌شود. لازم است هنگامی که حافظ در مباحثه محفوظات خود را ارائه می‌دهد، رفیق همراه او، محفوظات تلاوت‌کننده را با متن مصحف تطبیق دهد و برای تشخیص صحت و سقم محفوظات رفیقش به حافظه خود اتکا نکند. قاعده کلی در مرور آن است که حافظ به قرآن مراجعه نکند. تنها جایی که از این قاعده استثنا شده، همین‌جاست که همبحث حافظ حتماً باید با مراجعه به متن از صحت تمام محفوظات رفیقش مطمئن شود. معمولاً حفاظ موفق تا چندین سال حفظ خود را مباحثه می‌کنند. اگر شما تا کنون به این مسئله توجه نداشته‌اید، خوب است همین الآن به دنبال همبحث خوش‌قول و خوبی بگردید و مباحثه با او را شروع کنید. سعی کنید به هیچ قیمتی او را از دست ندهید که از طلا هم ارزشمندتر است.
نکته‌ای که در مباحثه مهم است، فعال بودن آن است. دوستان همبحث باید ابتکار داشته باشند و به صورتهای گوناگون آیات محفوظه یا شماره آنها را از همدیگر بپرسند. خوب است فرد تلاوت‌کننده در مباحثه با قرعه انتخاب شود تا به این ترتیب همیشه تمام افراد با آمادگی کامل در بحث شرکت نمایند. اگر برای افراد متخلف در تپقها یا خطاهای حفظ جریمه‌های مناسب (نه سنگین)، یا برعکس برای ارائه خوب آنها جایزه در نظر بگیرند، بحث شیرین و جذاب‌تر می‌شود.