ضرورت حفظ قرآن در عصر حاضر
مسئلهی حفظ قرآن از عصر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و به دستور تاکید خود آن حضرت که در روایات زیادی وارد شده به عنوان یک سنت و عبادت در تمام قرون و اعصار ادامه داشته است. حتی پس از آن که قران به صورت یک کتاب منتشر شد و در همه جا پخش گردید و حتی بعد از پیدایش صنعت چاپ که سبب شد این کتاب با بالاترین شمارگان در کشورهای اسلامی چاپ و نشر گردد، باز مسئله ی حفظ قرآن به عنوان یک سنت دیرینه و افتخار بزرگ موقعیت خود را حفظ کرد، به طوری که در هر شهر و دیار همیشه جمعی حافظ قران بوده و هستند.[1]
در ذیل به برخی از عوامل این گرایش شدید به حفظ قرآن اشاره می شود:
1. قرآن کریم سنگ ینای فرهنگ و پایه ی اصیل افکار و عقاید مسلمانان است چنان چه اهمیت این موضوع پیامبر اکرم را بر آن داشت که برای محافظت این کتاب از فراموشی و تحریف آن را مدون کند هم چنین مسلمانان را به حفظ کردن قرآن تشویق می کرد تا خطوط فکری و فرهنگی و مفاهیم قرآن محفوظ بماند و مسلمانان از سنت ها و تشریع هایی که در قرآن آمده آگاه شوند.[2]
2. پیامبر اکرم صلی الله پیشوای مسلمانان بوده و آنان را به سوی حفظ قرآن و از برکردن آن سوق می داد و آنان را بر این کار تشوق می نمود محبت و مودت بسیار عمیق مسلمانان به رسول اکرم صلی الله و تاثیری که وجود ایشان در حیات و سلوک مسلمانان داشت عامل تبعیت مسلمانان در بسیاری از مسائل از ایشان بود، بدون این که توجه به لزوم شرعی آن داشته باشند .[3]سیطره و سلطه ی کامل از آن پیامبر بود و طبیعی است که اگر رهبری به حفظ یا قرائت کتابی ابراز رغبت کند، سبب رواج آن بین پیروانش خواهد شد، کسانی که طالب رضایت او هستند خواه برای دین یا دنیا از عمل او پیروی می کنند.[4]
3. ثواب بسیاری که خداوند سبحان برای قاریان و حافظان قرآن قرار داده است و رغبت بسیاری از مسلمانان برای کسب ثواب بیشتر در این زمینه عامل دیگری برای روی آوردن مسلمانان به حفظ قرآن بوده است.[5]
4. سیره ی عملی اهل بیت علیهم السلام که سند و حجتی برای مسلمانان است و ده ها حدیث که در فضل حفظ و حافظ قرآن از ناحیه ایشان صادر شده است، خود عاملی بزرگ برای گرایش مسلمانان که شیفته و سر سپرده ی این خاندان بودند به حفظ قرآن بوده است.
5. عرب ها اهتمام زیادی به حفظ کلام بلیغ داشتند و به همین خاطر اشعار و خطبه های جاهلیت را حفظ می کردند چه رسد به قرآن که با بلاغتش هر بلیغی را به مبارزه می طلبد و با فصاحتش هر خطیب سخنوری را به سکوت وا می دارد.
تمامی عرب متوجه قرآن بودند و در این جهت مومن و کافر همسان بودند چرا که مومن به خاطر ایمانش و کافر با هدف معارضه و ابطال آن را حفظ می کرد.
6. همواره مسلمانان این گونه می پنداشتند که جهت استفاده بهتر و بیشتر از این کتاب آسمانی، باید آیات آن را به ذهن بسپارند تا تلاوت و عمل به آن برایشان آسان گردد. و بدین جهت علمای سلف و حوزه های دینی متصل یا نزدیک به عهد ائمه نیز اهمیت شایانی برای حفظ قران قائل بودند تا آن جا که شرط حضور در بعضی از دروس حوزوی و مدارس علمیه ، حفظ قرآن بوده است.
-البیان فی تفسیر القرآن، ص253[4]
,
نظرات ( ۰ )
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است